Of hoe het verzet tegen laaggeletterdheid een daling van het taalniveau zou kunnen veroorzaken
Als op 1 september 2019 de nieuwe eindtermen voor de eerste graad geïntroduceerd worden, veranderen niet enkel de leerdoelen voor een hele generatie leerlingen, maar sluipt er ook een nieuw begrip in het taalonderwijs van Vlaanderen. Vanaf dan moet elke leerling bij het verlaten van de eerste graad voldoen aan de vereisten van ‘basisgeletterdheid’, en dat is een duidelijk verschil met de vorige versie van de eindtermen. Voordien werden de eindtermen op populatieniveau gedefinieerd. Dit betekende dat ongeveer drie vierden van de leerlingen die eindtermen moest bereiken, en dat een school vooral moest aantonen dat de nodige inspanningen geleverd werden opdat elke leerling hieraan kon beantwoorden. Dit verandert met ‘basisgeletterdheid’. Vanaf nu moet élke leerling verplicht enkele specifieke competenties uit die lijst van eindtermen verwerven, en misschien kan dit enkele stevige problemen opleveren. In deze bijdrage wil ik eerst het begrip ‘basisgeletterdheid’ bespreken, daarna enkele mogelijke gevolgen van deze introductie analyseren, en uiteindelijk enkele richtlijnen formuleren zodat het taalonderwijs in Vlaanderen voor elke leerling slagvaardig blijft.